Brian De Palma zatrudnił Boba Hoskinsa do roli Ala Capone, po tym jak De Niro pierwotnie odrzucił propozycję swojego przyjaciela. Gdy się jednak zdecydował De Palma zadzwonił do przebywającego na Hawajach Hoskinsa i powiedział mu, że De Niro jest dla niego lepszy do tej roli. Hoskins zbytnio się tym nie przejął, szczególnie gdy na jego konto wpłynęło zadośćuczynienie w wysokości 200 tys. dolarów. Do dzisiaj żartuje, że to najłatwiej zarobione pieniądze w jego życiu.
Albert H. Wolff ostatni żyjący członek prawdziwych Nietykalnych był konsultantem przy filmie i pomógł Kevinowi Costnerowi w wiernym odtworzeniu postaci Eliota Nessa.
Jack Nicholson, William Hurt, Tom Berenger, Nick Nolte, Michael Douglas, Don Johnson, Mel Gibson, Mickey Rourke, Jeff Bridges i Harrison Ford byli brani pod uwagę do roli Eliota Nessa, wszyscy jednak odmówili.
Gene Hackman był kandydatem do roli Jima Malone'a.
Brian De Palma, po obejrzeniu "8 milionów sposobów, aby umrzeć", chciał, aby Andy Garcia zagrał Franka Nitti, jednak aktor wolał zagrać pozytywną postać.
Kiedy Malone (Sean Connery) rozmawia w swoim domu z Nessem (Kevin Costner), raz ma zapiętą koszulę, a w następnym ujęciu - rozpiętą.
W scenie strzelaniny na moście beczka whisky przestaje przeciekać, a w następnym ujęciu znowu zaczyna.
W scenie kiedy Eliot słucha audycji radiowej "Amos 'n Andy" można usłyszeć odgłosy widowni. Audycje tego programu z żywą publicznością zaczęły się dopiero w 1936 roku. W filmie jest rok 1930, a audycja pochodzi z 16 listopada 1952 roku.
Na kanadyjskim okręcie kapitan policji gwałtownie zmienia miejsce w którym stoi pomiędzy ujęciami.
W scenie, kiedy gangster z nożem zakrada się do domu Malone'a, można zauważyć odbijającego się w oknie operatora z kamerą.
W scenie strzelaniny na moście, te same światła wozu zostają postrzelone dwa razy.
W kilku scenach Ness pali papierosy z filtrem, których nie było w tamtych czasach.
W scenie na kanadyjskim okręcie widzimy nowoczesną flagę Kanady z liściem klonu. Przed 1965 rokiem liść klonu nie pojawiał się na fladze Kanady.
W scenie z kanadyjskim okrętem można zauważyć w dalszym planie auto z lat osiemdziesiątych.
Kiedy George Stone rzuca do Nessa rewolwer, można zauważyć, że w komorach nie ma ani jednego pocisku.
W scenie kiedy Malone zostaje postrzelony, Ness próbując mu pomóc brudzi się jego krwią. W następnej scenie na stacji krew znika z jego ubrania.
W scenie kiedy Ness goni Nitty'ego po dachu, wpada przez drzwi prowadzące na dach. W następnym ujęciu odległość Nessa od drzwi gwałtownie się zwiększa.
W scenie strzelaniny na moście, Oscar biegnie wzdłuż cieknących beczek whisky. W następnym ujęciu jego ubranie jest kompletnie suche.
W scenie w Kanadzie, martwy gangster leży z nogami na wierzchu kabiny. Kiedy Malone idzie go zabrać, głowa gangstera wystaje jednak poza kabinę.
Ilość zapałek w pudełku Nessa, na którym miał zapisany adres Malone'a, zwiększa się pomiędzy ujęciami.
Film kręcono w Chicago (Illinois, USA) oraz Great Falls i Hardin (Montana, USA).
Robert De Niro na jednym z filmów dokumentalnych o Alu Caponie zobaczył jakiej firmy nosił on bieliznę. Ku jego olbrzymiemu zaskoczeniu firma ta nie zaprzestała działalności, tak więc De Niro zakupił tam taką samą bieliznę, w jakiej chodził Capone. Ma ją na sobie na każdej scenie w filmie pomimo tego, że ani razu nie jest widoczna.
Robert De Niro przed rozpoczęciem zdjęć wybrał się do Włoch i jadł tam przez pewien okres czasu same wysokokaloryczne potrawy najlepszych kucharzy. Gdy powrócił, tak przytył, że nikt nie mógł go poznać, ale charakteryzacja do roli Capone'a (specjalne pogrubiające poduszki), była już nie potrzebna.
Niektóre przedmioty używane w filmie przez fryzjera Capone'a w hotelu Lexington (buteleczki, pędzle do golenia) rzeczywiście kiedyś należały do Al Capone.
Pierwotnie scena strzelaniny pomiędzy ludźmi Eliota Nessa, a gangsterami na schodach dworca miała się rozegrać w stojącym pociągu. De Palma zdecydował się na pojedynek na schodach, gdy okazało się, ze znalezienie pociągu z lat 30-tych jest zbyt kosztowne.
W przeciwieństwie do finałowej sceny filmu - Al Capone i Elliot Ness nigdy nie spotkali sie twarza w twarz podczas swych "potyczek"
Aby lepiej przygotować się do swych ról Kevin Costner, Sean Connery i Andy Garcia przeszli specjalne szkolenie na temat taktyk i broni z lat 50-tych przed rozpoczęciem zdjęć.
Frank Nitti nie zginął, w sposób jaki jest pokazany na filmie. Po tym jak Capone poszedł do więzienia, dalej pracował dla mafii, aż popełnił samobójstwo w 1943 roku.
Postać Oscara Wallace'a bazowano na Franku Wilsonie - agencie, który pracował nad udowodnieniem, że Capone nie płacił podatków. Wilson pracował nad tym pod 1928 i nie spotkał się z Nietykalnymi. Wilson nie został zabity przez Capone'a.
Okres zdjęciowy trwał od 8 sierpnia do listopada 1986 roku.